ενναυπηγούμαι

ἐνναυπηγοῡμαι, -έομαι (Α)

ναυπηγούμαι, κατασκευάζομαι σε έναν τόπο («τὰς τριήρεις πρῶτον ἐν Κορίνθῳ... ἐνναυπηγηθῆναι», Θουκ.).